مينويسم از شهنشاه جهان با افتخار /آن امير فاتح و ممسوس ذات کردگار

دشمنان ترسان و لرزان مي شدند /تا به ميدان ميرسيد آن تک يل دُل دُل سوار

مدح اين مولا فقط کار امام است و خدا /کيست آنکه در مقام قابِ اوْاَدنا نگار

آن اميري که بُود خلّاقِ موساي کليم /او به پشتش مي نموده هر يتيمي را سوار

مرتضايي که بُود عرش خدا منزلگهش /با کنيز و با غلامش مي نشيند همچو يار

آيه آيه خط قرآن مدحِ حيدر هست و بس /منکر اين امر باشد سهمِ نار

لا و الّا شأن مولايم علي گشته نزول /لا فتي الّا علي،لا سيف الا ذالفقار